Langþráð heimsókn II: Farið á flakk

Föstudagsmorguninn 25. maí höfðum við ákveðið að taka bílaleigubíl og fara á smá flakk. Guðbjartur, Jóhann og Halldór fóru að sækja bílinn á meðan við Siggi gengum frá í íbúðinni. Svo var lagt af stað, fremur stefnulaust og óstressað.

Keyrðum við bara eitthvað um það bil í norðurátt en mín hugmynd var að skoða eitthvað vatnasvæði Mecklenburg-Vorpommern. Við lentum fljótlega í umferðartöfum en þetta var um Hvítasunnuhelgi sem er fyrsta alvöru ferðahelgi sumarsins, hér eins og heima.

Okkur hafði láðst að taka með nóg vatn og var því ákveðið að stoppa í einhverju þorpi til að kaupa það. Við keyrðum út af hraðbrautinni hægförnu og inn í næsta þorp. Allt í einu sáum við risastóra, hringlaga byggingu í Kínverskum stíl. Við urðum auðvitað forvitin og keyrðum þar upp að til að athuga hvað þetta væri. Þarna reyndist vera veitingastaður og var hann svo aðlaðandi að við bara drógumst þar inn, sem var í góðu lagi, enda nánast komið hádegi.Þarna fengum við dásamlegan mat og máttum borða eins og við gátum í okkur látið af dýrindis hlaðborði. Verður þessi máltíð og staðurinn ekki síður, lengi í minnum haft!

Svo héldum við áfram að dóla um sveitirnar og tókum stefnuna á Müritz-vatnið, sem er næststærsta stöðuvatn Þýskalands, á eftir Bodensee. Við gerðum stuttan stans í bænum Waren, fengum okkur drykk á veitingastað við bakka vatnsins og fórum svo í eilítinn göngutúr. Þetta var hinn snotrasti bær og gaman að labba um. Svo fórum við að beina stefnunni í áttina að Greifswald og vorum komin þangað að verða níu um kvöldið.

Þar var byrjað á að tékka herramennina inn á gistiheimilið þeirra, en það er bara á ská á móti þar sem ég bý og ca tveggja mínútna labb frá mér. Svo komu allir með mér heim til að kíkja á mitt slot og kynna gaurana fyrir sambýlingunum mínum, en allt er þetta fólk búið að heyra mikið hvert um annað í vetur og var orðið býsna forvitið að sjást.Svo var farið í háttinn til að safna kröftum fyrir ævintýri laugardagsins.

Laugardaginn þann var skipulögð ferð til Rostock fyrir ERASMUS-nemana á vegum LEI. Við fengum að slást í hópinn en fórum þó bara á „okkar“ bíl og hittum svo liðið í Rostock. Fórum við með þeim í göngutúr með leiðsögn um gamla bæinn sem vitaskuld var voða gaman við fórum svo okkar eigin leiðir, þvældumst um bæinn, fengum okkur í gogginn og versluðum smá. Eltum svo hópinn til Warnemünde, sem er lítill bær alveg niður við ströndina, aðeins steinsnar frá borginni. Þar hittum við nú aldrei neitt á hitt liðið en fengum okkur bara göngutúr á ströndinni og kaffi og eplastrúdel á kaffihúsi.

Svo dóluðum við okkur til baka. Guðbjartur og Siggi tóku kvöldinu svo bara rólega heima við en Jóhann og Halldór komu með mér í Júróvision-partí sem mér hafði verið boðið í. Þeir voru nú fyrst ekkert æstir enda ekki miklir aðdáendur keppninnar, en skemmtu sér held ég alveg ljómandi vel þegar upp var staðið. Enda er það alveg spes stemning að vera í svona partí með allra Evrópuþjóða kvikindum, sem eiga auðvitað sína fulltrúa í keppninni. Þarna voru þjóðverjar, tékki, finni, eisti, norðmenn, frakki og reyndar tvær kanadískar stelpur líka, þannig að það var alltaf fagnað þegar einhver þjóða viðstaddra fékk atkvæði. Þannig að kvöldið varð hið skemmtilegasta.

Sunnudaginn 27. maí var svo förinni heitið til Rügen sem er stóra eyjan hér við norðaustur-hornið á Þýskalandi. Þangað yfir er farið um brú við Stralsund. Við þvældumst um krókótta sveitavegi og stoppuðum í nokkrum bæjum við og við til að fá okkur hressingu. Fengum okkur smá göngutúra líka, m.a. við Prora sem er staður sem Hitler ætlaði að gera að sumardvalarstað til að gera verkalýðinn glaðari með sitt hlutskipti. Þetta er eitt risastórt húsbákn, fleiriþúsund fermetrar og byggingin er örugglega einhverra hundraða metra löng. En þetta var aldrei tekið í notkun því ekki náðist að klára bygginginguna áður en stríðið braust út. Nú stendur þessi hrikalegi steinsteypukassi þarna sem minnisvarði um eina af hinum brjáluðu hugdettum einræðisherrans.

Daginn enduðum við alveg út á norðaustasta odda eyjarinnar, í Putgarten. Þar eru leifar stríðsminja og þrír misgamlir vitar á smá bletti. Þar röltum við um góða stund og nutum náttúru og veðurs áður en brunað var til baka.

Mánudagurinn var síðasti dagur herramannanna í þessari heimsókn. Við ákváðum að taka snöggan rúnt til Stralsund því mér fannst ómögulegt annað en að þeir fengju að sjá fallega gamla bæinn þar. Þetta er bara hálftíma akstur og því ekki mikið mál. Við fórum seint af stað og byrjuðum því á að fá okkur hádegismat á veitingastað við Ráðústorgið og fengum þar dýrindis fisk. Svo fórum við dálítinn göngutúr eftir mínu takmarkaða minni um gamla bæinn, áður en snúið var við. Þá tókum við dálítið labb um miðbæinn hér og fengum við okkur ís í sólinni á markaðstorginu, Marktplatz.

Að endingu fórum við út í Wieck og náðum snöggum göngutúr að Eldena klausturrústunum og líka að borða Fischbrötschen með reyktum laxi. En þá var klukkan orðin rúmlega fimm og kominn tími fyrir piltana að fara að tygja sig af stað. Farangur var sóttur heim til mín og svo var komið að kveðjustund. Þær eru alltaf erfiðar en í þetta skiptið var þó huggunin að það væri nú ekki svo langt þangað til við hittumst næst. Þar með var þessi dásamlega vika á enda runnin með öllum sínum upplifunum og síðast en ekki síst, sjaldgæfri samveru sem ég held að okkur sér öllum dýrmæt og verður lengi í minni geymd. Læt ég þá lokið þessari ferðasögu og bý mig undir næstu ferð, en þá liggur leið til Frakklands og verður sú reisa örugglega í frásögur færandi síðar.